Nog even een verhaaltje voordat ik morgenvroeg naar de Galápagos ga.

Vrijdag ben ik inderdaad met Lotte en Manouk en nog wat anderen van het huis mee gegaan naar de dierentuin. Eerst gingen we naar Villa Ticca, het project waar zij werken, om vervolgens in een schoolbus naar de dierentuin te gaan. Omdat er meer kinderen waren dan stoelen in de bus, zaten ze met z'n drieën op twee stoelen Ook kregen alle vrijwilligers een kind op schoot, dus ook ik zat de busrit met een kindje op schoot. In de dierentuin heb ik steeds met twee kindjes aan mijn hand gelopen en af en toe moest ik ze optillen, want dan konden ze het beter zien. Op de terugweg zijn we nog met de hele groep bij de KFC wezen eten om daarna weer bij Villa Ticca afgezet te worden. Vrijdagavond nog heel even een drankje gedaan omdat het Marieke haar laatste avond was, maar niet te lang gebleven omdat de wekker op zaterdag vroeg af zou gaan.

Zaterdagochtend stond om half 6 de wekker, omdat Lizzy en Britta om 6h voor de deur zouden staan zodat we samen konden ontbijten. Bij ons in de keuken ontbeten en daarna, tegen zevenen zijn we richting het hostel gelopen waar we opgehaald zouden worden om naar de Cotopaxi te gaan. Onderweg naar de Cotopaxivulkaan zijn we nog in een ander dorpje gestopt zodat de gids een lunch voor ons kon kopen. Bij de parkeerplaats op 4500 meter aangekomen hebben we allemaal onze warme kleren aan gedaan en wat spullen uit de rugzak gehaald en die in de jeep achtergelaten. Daarna zijn we begonnen aan de wandeling naar de refugio op 4800 meter hoogte, een zware wandeling omdat het zand waarop je liep steeds naar beneden gleed en omdat je gewoon hoog zat en dus vaak pauzes nodig had om weer op adem te komen. Na een korte stop bij de refugio zijn we doorgelopen naar de 5000 meter waar het ijs begon. Op de heldere momenten hebben we een super uitzicht gehad! Weer terug in de refugio hebben we daar geluncht, zelf klaargemaakt door Marco, onze gids.Na het wandelen zijn we door hem gedropt bij een parkeerplaats vanwaar we de bus naar Quilotoa hebben genomen. Bij de cabanas aangekomen, zagen we nog een groep van onze school, dus dat was wel gezellig. Eerst een kamer geregeld en daarna gezellig in de eetzaal ons avondeten gehad.

De volgende ochtend op tijd onbijt gehad om daarna aan de lange wandeling rond het kratermeer te kunnen beginnen. Het kratermeer was echt geweldig mooi, ook een hele mooie omgeving. Wel zaten er een paar stukjes in die redelijk stijl omhoog gingen, dus op zo'n 4000 meter hoogte is dat niet al te gemakkelijk, maar ik heb er van genoten en het is ons allemaal gelukt om in ongeveer 6 uur rond het meer te lopen. Na de wandeling zijn we met de andere groep van school en nog een Duitse mevrouw met een pick-up naar een ander dorpje gebracht waar we weer de bus naar Quito konden nemen. Terug in Quito nog snel even wat avondeten gekookt en daarna vrij vlot slapen, want zo'n wandelweekend is toch best vermoeiend.

Maandag alweer begonnen aan mijn laatste week Spaanse lessen, ik heb weer privéles gehad, maar dat beviel me eigenlijk wel. 's Middags ook de laatste borrel op school gehad, weer gezellig even met de mensen gepraat.

Dinsdag weer les gehad, tussen de middag gekookt en toen Linda thuis was samen met haar naar het oude centrum gegaan op zoek naar slippers. Ze hebben de vrouwenstandaard hier nog niet veranderd, dus het is me niet gelukt om slippers te vinden, ook geen mannenslippers. 's Avonds hebben we in de tv-kamer een film gekeken, verder gewoon een rustig avondje gehad.

Woensdagmiddag weer samen met Linda naar de supermarkt geweest om wat eten in te kopen voor op de Galápagos, daar schijnt het allemaal duurder te zijn, dus ik heb alvast wat rijst, macaroni, thee en koekjes ingekocht. Daarna zijn we doorgegaan naar een winkelcentrum waar ik nog snorkelspullen heb gekocht, ook voor op de Galápagos. 's Avonds voor de laatste keer naar de Bungalow en Aguijon geweest, ondanks dat het gezellig was, heb ik mijn bed toch weer vroeg opgezocht.

Donderdag na een verkorte lesdag zijn we met school naar het oude centrum geweest en hebben we een kerk bezocht. Daarna zijn we naar een restaurantje daar gegaan waar je Fanesca kon eten, een typisch gerecht voor de semana santa hier. Daarna nog heel even door de oude stad gelopen om vervolgens naar huis te gaan om mijn tas in te pakken. Gelukkig is er op school de mogelijkheid om bagage achter te laten, dus de school heeft nu warme kleren, wat souvenirtjes en mijn schoolboeken, hoef ik die in ieder geval niet mee naar de eilanden te nemen.

Vrijdag, de dag van de optocht. Er zou een optocht zijn in de oude stad die bijzonder was om te zien, dus daar zijn we met een heel aantal heen gegaan. Het was een bizarre optocht, met mensen gekleed in paarse gewaden, met enorme puntmutsen die ook hun gezicht bedekten, zo ongeveer als de Klu Klux Klan, maar dan dus in het paars. Er waren ook mensen die levensgrote kruizen met zich meesleepten en mensen die met een doornen/prikkeldraadkroon op hun hoofd liepen. Heel bizar om te zien, maar het zal hier wel bij die cultuur horen.

Inmiddels zit ik weer lui in mijn kamertje, langzaam begint het door te dringen dat ik morgenochtend om kwart voor 7 in het vliegtuig zit naar de Galápagos en dat ik daar dan 4 weken ga blijven! Ik houd jullie op de hoogte van hoe mijn werk daar is en wat ik allemaal van de eilanden ga ontdekken!

Liefs en alvast een heel fijne pasen!